Aurora, Roma mitolojisindeki şafak tanrıçasıdır. Yunan mitolojisinde gül parmaklı Eos olarak geçer.
Şafak Tanrıçası Eos, görkemli Yunan mitolojisinin güzeller güzeli tanrıçalarından biri. Büyüsü sadece efsanelerde kalmamış, yeryüzüne de serpilmiş. Görenlerin her baktığında uzun süre etkisinden çıkamadıkları Kuzey Işıkları’na onun adı verilmiş. Eski zamanlarda Kanadalı yerel bir halk olan Cree halkı Kuzey Işıkları’nı gördüğünde ruhların dans ettiğini düşünür, o dönemin Avrupa’sında ise bu durum tanrıların bir işareti gibi yorumlanırmış.
Güneş tanrısı Helios ve Ay tanrıçası Selene’nin kız kardeşi, rüzgârların ve Venüs’ün (çoban yıldızı) annesi gül parmaklı şafak tanrıçası Eos her gun okyanustan cikip, kanatlı dört atın çektiği parlak arabasıyla göğe yükselir; ruzgarlari, yildizlari ve sabah yildizini yaratmiştir.
Güzelliği ve yaradılışının getirdiği tazelikle tanrılar dünyasında dikkatleri çeken Eos, bir o kadar da çapkındır aslında. Bir gün Savaş Tanrısı Ares’le sevişir ve Afrodit’in gazabına uğrar; cezası sonsuza dek, sürekli aşık olmaktır. Eos birçok sevgili değiştirir ama en sonunda Troyalı bir prense aşık olur.
Eos, Olymposlu tanrılardan çok sevdiği sevgilisi Troyalı Prens Tithonos’u da onun gibi ölümsüz yapmalarını ister, Zeus ona acıyıp isteğini yerine getirir.
Eos sevgilisi için ölümsüzlük dilemiş dilemesine ama dileği eksiktir; sevgilisi gözünün önünde gün be gün yaşlanıyor, canlılığını kaybediyor, ufalıyor, zayıf ve cansız bir hale geliyor ama ölmüyordur. Tithonos adeta her gün ölümle heyecanlı bir dans eder, son pozunu gösterir; fakat ardından gelen zayıf bir nefesle yaşamayı sürdürür. Efsaneye göre Eos, sevgilisinin her gün tükenişini, artık sadece bir nefes olarak kalışını görmeye dayanamadığı zamana geldiğinde onu bir çekirgeye çevirir ve evine, yani göklere geri döner.
Kıssadan hisse, dileklerinizin ne olacağını iyi düşünün ve net olun.